Το γαύγισμα του σκύλου είναι προειδοποίηση. Θέλει να πει στον κύριο του ότι κάτι συμβαίνει και ότι πρέπει να προσέξει. Δε σημαίνει αναγκαστικά ότι υπάρχει κάποιος κίνδυνος.
Ο σκύλος μπορεί να γαυγίζει δυνατά μόλις πλησιάζει κάποιος στο σπίτι. Αυτός μπορεί να είναι φίλος, ή εχθρός, ή άγνωστος. Ωστόσο μόλις ο νεοφερμένος πλησιάζει περισσότερο κοντά στην περιοχή που εποπτεύει ο σκύλος, τότε το δυνατό γαύγισμα θα το αντικαταστήσει κάποιος χαριεντισμός ή κάποια επιφυλακτικότητα, που μπορεί να μετατραπεί και σε επίθεση.
Όταν ο σκύλος επιτίθεται για να δαγκώσει δε γαυγίζει, αλλά το κάνει σιωπηλά. Το ίδιο κάνει και όταν τρέχει για να ξεφύγει ή για να υποχωρήσει από μια αντιπαράθεση.
Ισχύει απόλυτα η αλήθεια της παροιμίας: «σκύλος που γαυγίζει δε δαγκώνει». Αντίθετα από το γαύγισμα, το γρύλισμα που κάνει ο σκύλος έχοντας ταυτόχρονα τραβηγμένα τα χείλη του για να φανούν τα δόντια, είναι άμεση ένδειξη ότι επίκειται η επίθεση του.
Ένας τέτοιος σκύλος δε σηκώνει αστεία και είναι αποφασισμένος να επιτεθεί μέσα στα επόμενα λίγα δευτερόλεπτα σε εκείνον που γρυλίζει.