Όπως κι αν ονομάζεται, το κατσικίσιο κρέας είναι δημοφιλές σε πολλές χώρες. Παλαιότερα, στις Η.Π.Α, η κατανάλωση του κατσικίσιου κρέατος περιοριζόταν κυρίως στα άτομα ισπανικής, ελληνικής και εβραϊκής καταγωγής, ωστόσο οι νεότεροι μετανάστες από την Ασία διεύρυναν σε μεγάλο βαθμό την αγορά. Τα σφάγια νεαρής ηλικίας αποτελούν σημαντικό μέρος του γεύματος κατά τις γιορτές της άνοιξης σε διάφορες θρησκείες, για πολλούς όμως το γίδινο κρέας προσφέρει ένα παραδοσιακό και νοστιμότατο καθημερινό πιάτο.

Ενώ τα περισσότερα ζώα που εκτρέφονται για το κρέας τους μεγαλώνουν και σφάζονται στα νοτιοδυτικά, όπου υπάρχει ήδη μια εκτεταμένη αγορά, εντούτοις η αγορά των βορειοανατολικών πολιτειών έχει αναπτυχθεί με γοργούς ρυθμούς και εξακολουθεί να διευρύνεται. Εκτιμάται πως , το 1997, μεταφέρθηκαν στην πόλη της ν. Υόρκης 30.000 αίγες μηνιαίως. Περισσότερο από το 60% των αγορών κατσικίσιου κρέατος στη Ν.Υόρκη έγινε από μουσουλμάνους , χωρίς όμως να λείπουν και πολυάριθμοι  άλλοι καλοί πελάτες. Τα περισσότερα από αυτά τα ζώα προέρχονταν από το Τέξας, το Μισούρι την Οκλαχόμα. ΤΟ 1997, το πανεπιστήμιο του Κεντάκι ενθάρρυνε τους αγρότες της πολιτείας να παράγουν κρέας για την αγορά της Ν. Υόρκης.

Σήμερα ωστόσο, σχεδόν κάθε περιοχή διαθέτει τουλάχιστον μια μικρή, τοπική αγορά κατσικίσιου κρέατος. Αυτός είναι ένας  λόγος για τη αύξηση του πληθυσμού των φυλών αίγας που εκτρέφονται για το κρέας τους., όπως π.χ. της φυλής Boer: οι Boer και οι διασταυρώσεις τους αναπτύσσονται πολύ πιο γρήγορα και παράγουν τη μεγαλύτερη ποσότητα κρέατος σε σύγκριση με τις άλλες φυλές.