Η εντεροτοξιναιμία εκδηλώνεται με πολτοποίηση των νεφρών και νεκρωτικές κηλίδες στο συκώτι. Επίσης, η μετά θάνατο εξέταση δείχνει μαλακές κηλίδες στα νεφρά.

Το συνηθέστερο σύμπτωμα της ασθένειας είναι ο θάνατος του νεαρού ζώου. Το ζώο είναι σε άθλια κατάσταση και εκδηλώνει δύσοσμη διάρροια. Το ζώο συστρέφεται, παραπαίει και εμφανίζει τυμπανισμό.

Προκαλείται από το βακτήριοclostridium pertinigens(διαθλστικό κλωστρίδιο) που ανήκει στη φυσιολογική χλωρίδα του πεπτικού συστήματος. Όταν όμως στερηθεί το οξυγόνο, εκκρίνει δηλητηριώδεις ουσίες στον οργανισμό. Υπάρχουν 6 τύποι του βακτηρίου που προκαλούν εντεροτοξιναιμία.

Οι τύποι Β,C, D είναι οι πιο επικίνδυνοι ενώ ο τύπος D επηρεάζει κυρίως τα αιγοπρόβατα. Οι συνθήκες που ευνοούν την εκδήλωση της ασθένειας μπορεί να προκύψουν και από υπερβολική σίτιση. Οι αίγες αναπτύσσουν ανοσία στις μικρές, τακτικές ποσότητες δηλητηρίων, αλλά δεν αντέχουν την ξαφνική αύξηση τους.

Θεραπεία

Αν προλάβετε, μπορείτε να χορηγήσετε στο ζώο αντιτοξίνη, εντούτοις ο θάνατος είναι άμεσος. Στις περιοχές που η νόσος είναι διαδεδομένη, τα εμβόλια διατίθενται από τους κτηνιάτρους. Η αντιμετώπιση γίνεται  με ετήσιους εμβολιασμούς με πολυδύναμα εμβόλια και τα ερίφια παίρνουν αντισώματα από τις μητέρες τους.

Πρόληψη η καλύτερη πρόληψη είναι η σωστή σίτηση με ογκώδεις και ινώδεις ζωοτροφές.